Projekt formacji tanecznej

Czerwone Korale

w Przedszkolu nr 12 w Krakowie

rok szkolny

2015/16

Prowadzące nauczycielki

Małgorzata Szustakiewicz, Iwona Margosiak

Aby ruch stał się formą wyrazu artystycznego należy:

pielęgnować i wzmacniać dziecięce pragnienia wykonywania naturalnych
ruchów tanecznych, gdyż są to pierwsze sposoby
aktywności będące wyrazem swobody i własnej akceptacji,
pielęgnować spontaniczność ruchów dziecka

dbać o rozwój ekspresji artystycznej w oparciu o naturalne formy ruchu
tanecznego.
Odbywać się to powinno poprzez wdrażanie do form ruchowych zgodnych
z możliwościami i upodobaniami, a także do udziału w tańcu grupowym.

ZAŁOŻENIA PROJEKTU:

Proponowana działalnośćformacji tanecznej przeznaczony jest dla dzieci w wieku od 5 do 6 lat, lubiących ćwiczyć i wykazujących zainteresowanie tańcem, śpiewem, grą na instrumentach
Celem jest usprawnianie motoryczności, rozwój i kształtowanie sprawności ruchowej, twórcze wypowiadanie się dziecka poprzez ruch ciała.

Zajęcia odbywają się nieodpłatnie, poza godzinami pracy nauczycielek, w wymiarze jednej godziny zegarowej.

Cele ogólne:

- wspomaganie harmonijnego rozwoju fizycznego dzieci

- zaspokajanie naturalnej potrzeby ruchu

- rozwijanie indywidualnych zdolności dziecka, jego inicjatywy oraz twórczej postawy,

- poznanie piosenek, pieśni, tańców regionalnych, współczesnych

- tworzenie różnorodnych form tanecznych w układzie choreograficznym;

Cele szczegółowe:

- współpraca w zespole

- podporządkowywanie się ustalonym regułom

- prawidłowe reagowanie na sygnały muzyczne

- dbanie o estetykę ruchów i gestów podczas zabaw tanecznych

- chętne uczestnictwo w zabawach tanecznych

- zainteresowanie muzyką oraz różnymi stylami tańca

Metody realizacji:

1. Metoda syntetyczna – nauczanie całościowe zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzyczno-ruchowych

2. Metoda analityczna –nauczanie pewnych określonych całości muzyczno – ruchowych fragmentarycznie, częściami. Po opanowaniu fragmentów, łączenie ich w większe zestawy ruchowe

3. Metoda kompleksowa (mieszana) – w nauczaniu większych zestawów muzyczno – ruchowych, dążenie do ich opanowania całościowego ze szczególnym uwzględnieniem mniejszych elementów.

Podczas nauczania ruchów z muzyką, nauczyciel przez wzorowy pokaz, dokładne objaśnienie słowne powinien przekazać dzieciom wyobrażenie koncepcji ruchu.

Formy realizacji:

1. Praca zbiorowa jednolita z całą grupą

2. Praca indywidualna zróżnicowana z poszczególnymi dziećmi.

Formy realizowane są poprzez następujące ćwiczenia muzyczno –ruchowe:

A) ćwiczenia uwrażliwiające na różne elementy muzyki:

- dynamiczne –uczące spostrzegania zmian dynamiki i reagowania na nie ruchem
- agogiczne – ćwiczące umiejętność natychmiastowego reagowania na zauważone zmiany
- artykulacyjne –uczące spostrzegania i odzwierciedlania ruchem różnic artykulacyjnych

B) ćwiczenia reagowania na element melodyczny (tj. spostrzegania i odzwierciedlania ruchem linii melodycznej i frazy muzycznej)

C) ćwiczenia kształcące dyscyplinę rytmiczną w oparciu o zdobywanie wiadomości o rytmie muzycznym

D) ćwiczenia inhibicyjno – incytacyjne czyli świadome pobudzanie i hamowanie reakcji ruchowych za pomocą poleceń słownych i sygnałów występujących nieregularnie, w stopniowo narastającym tempie i częstotliwości.

TREŚCI REALIZACJI.

1. Zabawy ze śpiewem:

a) rytmiczne

b) taneczne

c) inscenizowane

2. Tańce regionalne Polski.

4. Zabawy taneczne z wykorzystaniem rekwizytów metodą C. Orffa, Klanza.

5. Taniec animacyjny.

6. Taniec do wybranych utworów muzyki klasycznej i współczesnej.

PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECI

Dziecko:

- rozumie piękno i harmonię utworów muzycznych

- reaguje na przerwę w muzyce

- reaguje na zmiany tempa
- wykazuje prawidłową reakcję słuchowo –ruchową

- swobodnie porusza się w różnych kierunkach

- rozróżnia kierunki w przestrzeni

- posiada umiejętność podporządkowania się dyscyplinie rytmicznej tańca

- rytmicznie chodzi

- ma wykształconą prawidłową postawę

- swobodnie operuje ruchami rąk

- odtwarza kroki i figury, które składają się na wybrany taniec.

EFEKTY KOŃCOWE DZIAŁAŃ FORMACJI TANECZNEJ.

1. Prezentowanie umiejętności dzieci na różnego rodzaju uroczystościach
przedszkolnych

2. Udział dzieci w przeglądach i konkursach tanecznych organizowanych przez instytucje zewnętrzne na terenie i w okolicach Krakowa